عوامل زیادی می توانند در ایجاد بیماری در مرغداری شما نقش داشته باشند اما با اگاهی از انواع بیماری های طیور میتوانید ان را درمان کنید. با آگاهی از علل و نحوه انتشار آنها، می توانید اقداماتی را برای کاهش خطر ابتلا به بیماری انجام دهید.
بیماری اغلب می تواند منجر به کاهش عملکرد در زمینه هایی مانند پرورش، سرعت رشد، تبدیل خوراک و تولید تخم شود. این بیماری همچنین می تواند ظاهر در پرندگان نمایشی و توانایی مسابقه در گله های کبوتر را تحت تأثیر قرار دهد.
اگرچه علل احتمالی زیادی برای بیماری های طیور وجود دارد، اما اغلب ترکیبی از عوامل است که باعث بیمار شدن پرندگان می شود.
بیماری های طیور ناشی از عوامل عفونی
عوامل عفونی موجودات زنده ای هستند که باعث بیماری های طیور می شوند و می توانند از پرنده ای به پرنده دیگر سرایت کنند. اینها عبارتند از میکروب ها (باکتری ها، ویروس ها، قارچ ها)، انگل های خارجی (شپش و کنه) و انگل های داخلی (کرم ها، کوکسیدیوز، جوش های سر سیاه). عوامل عفونی که باعث بیماری می شوند به عنوان پاتوژن نیز شناخته می شوند که یکی از راه های پیشگیری و کنترل بیماری های عفونی و مسری استفاده از قفس مرغداری مناسب مجزا از هم میباشد..
بیماری های طیور ناشی از شرایط محیطی
برخی از شرایط محیطی نیز می تواند پرندگان را بیمار کند. بر خلاف عوامل عفونی، این بیماری بین پرندگان پخش نمی شود. هنگامی که محیط بر سلامت پرندگان تأثیر می گذارد، معمولاً به این دلیل است که حیوانات قادر به سازگاری با شرایط نیستند که در بدو تولد جهت جلوگیری از ابتلای جوجه مرغ ها به این بیماری باید از دستگاه جوجه کشی تمیز و سالم استفاده نمود.. عوامل محیطی که می توانند باعث بیماری شوند عبارتند از:
- سموم
- صدمه
- کمبودهای تغذیه ای
- کیفیت هوای ضعیف
- افراط در دما
- استرس فیزیکی
- قرار گرفتن در معرض حیوانات موذی و حشرات ناقل بیماری مانند جوندگان و سوسک های تیره.
بیماری های طیور ناشی ازفشار
استرس فیزیکی شدید ماندد لحظه ی پرکنی طیور با استفاده از دستگاه پرکن مرغ می تواند توانایی پرندگان را برای مقاومت در برابر بیماری کاهش دهد . گله ها به افراد متکی هستند تا به آنها بدهند:
- خوراک مناسب و آب تمیز و بدون آلودگی
- شرایط محیطی مناسب
- پناه.
بدون این موارد، پرندگان ممکن است از ترس، سوء تغذیه، کم آبی، ازدحام بیش از حد، شرایط کثیف و شرایط آب و هوایی شدید دچار استرس شوند.
نحوه انتشار عوامل عفونی
این بیماری می تواند توسط عوامل عفونی جدیدی که وارد گله شما می شوند یا از طریق انتشار عوامل عفونی تثبیت شده که از قبل در گله هستند، منتقل شود.
بیماری می تواند از طریق:
- مردم – از جمله از طریق لباس، دست و کفش
- پرندگان اهلی و وحشی – از طریق مدفوع، پرها و ترشحات بینی و دهان
- تجهیزات و وسایل نقلیه آلوده
- تخم مرغ
- هوا
- خوراک و آب
- حیوانات (به عنوان مثال سگ، گربه، جوندگان)
- حشرات (مانند پشه، مگس، سوسک) – از طریق انتقال بیماری هایی مانند آبله مرغان، کرم نواری، بیماری نیوکاسل و سالمونلا .
در بسیاری از موارد عفونت، پرندگان (و سایر حیوانات) از بیماری جلوگیری می کنند و بیمار به نظر نمی رسند. این به اصطلاح “ناقلان” بیمار به نظر نمی رسند، اما می توانند بیماری های طیور را گسترش دهند، اغلب بدون تشخیص. این اغلب در مورد پاتوژن ایمنی غذایی سالمونلا صدق می کند، جایی که پرندگان آلوده معمولاً علائم بصری عفونت را نشان نمی دهند.
انواع خاص بیماری های طیور
برخی از بیماری های طیور به دلیل توانایی آنها در گسترش سریع و تأثیر بالقوه آنها بر صنایع مرغداری تجاری، جدی تر هستند. در کوئینزلند، برخی از بیماری‌های طیور به‌عنوان مواد ممنوعه یا محدود طبقه‌بندی می‌شوند. اگر از موارد ممنوعه یا موارد محدود رده 1 و 2 مطلع شدید، باید ظرف 24 ساعت آن را گزارش دهید.
بیماری های مواد ممنوعه طیور عبارتند از:
- آنفولانزای پرندگان (بسیار بیماری زا)
- انتریت ویروس اردک (طاعون اردک)
- هپاتیت ویروس اردک
- بیماری بورس عفونی (شکل های آنتی ژنی بیش از حد ویروسی و عجیب و غریب)
- بیماری نیوکاسل (بیماری).
بیماری های مواد محدود طیور عبارتند از:
- آنفولانزای پرندگان (کم بیماری زایی)
- ویروس لارنگوتراکئیت عفونی
- بیماری نیوکاسل (بیماری)
- عفونت سالمونلا انتریتیدیس در طیور
