انواع بیماری های رایج طیور

انواع بیماری های رایج طیور چه گونه است و چه صدمه ای به طیور میزند؟ در این مقاله شاهد پاسخ به این سوال هستیم.
برخی از بیماری ها پتانسیل تخریب صنعت طیور یک منطقه را دارند. هنگامی که یکی از بیماری های رایج طیور رخ می دهد، قرنطینه یا تحریم می تواند به طور ناگهانی برای یک منطقه یا کشور اعمال شود. این می تواند مشکلات اقتصادی گسترده ای را برای صاحبان گله های تجاری و کوچک ایجاد کند. برای محافظت از حیوانات خود – و صنعت طیور – صاحبان گله باید بتوانند بیماری ها را به سرعت شناسایی کنند تا از سرایت آنها به حیوانات دیگر جلوگیری کنند هم چنین استفاده از قفس مرغداری مناسب نیز میتواند مانع از شیوع سریع این بیماری ها شود . هر چه زودتر بیماری شناسایی شود و اقدامات لازم انجام شود، بهتر است.

عوامل پخش کننده بیماری های رایج طیور

بیماری ها توسط:

تماس مستقیم (پرنده به پرنده، کود آلوده)
تماس غیر مستقیم (تجهیزات آلوده، افراد، محیط زیست)
ناقلین (حیوانات وحشی، جوندگان، حشرات)

علاوه بر این، عوامل عفونی برای تداوم در یک منطقه به یک “پایه خانه” یا مخزن بیماری نیاز دارند. این مخزن می تواند سایر پرندگان یا مواد آلی باشد که از این عوامل حمایت می کند. ایجاد اختلال در روش های انتشار بیماری ها می تواند تا حد زیادی خطر گله شما را کاهش دهد.

بیماری های رایج طیور با میزان تخریب بالا

برخی از بیماری های رایج طیور نسبت به سایر بیماری ها تأثیر بیشتر و پیامدهای بیشتری برای جمعیت پرندگان دارند. یکی از این بیماری ها، بیماری تیفوئید پولوروم، چنان نگرانی ایجاد کرد که باعث ایجاد طرح ملی بهبود طیور شد. تلاش‌های فعال NPIP برای کنترل این بیماری بسیار موفقیت‌آمیز بوده و در نتیجه این بیماری تقریباً ریشه‌کن شده است. با این حال، به دلیل قرار گرفتن در معرض مستمر از پرندگان وارداتی و سایر منابع، آزمایش تیفوئید پولوروم باید ادامه یابد.

در حالی که نگرانی در مورد بیماری تیفوئید pullorum به میزان قابل توجهی کاهش یافته است، سایر بیماری ها هنوز جمعیت طیور امروزی را تهدید می کنند. دو مورد از آنها آنفولانزای پرندگان و بیماری عجیب و غریب نیوکاسل هستند.

صاحبان مرغداری با آموزش در مورد این بیماری های رایج طیور می توانند از پرندگان خود محافظت کرده و سلامت حیوانات را ارتقا دهند. در زیر توضیحاتی در مورد این بیماری ها شامل علائم، نحوه انتشار و روش های پیشگیری موثر ارائه شده است. برای آشنایی با این اطلاعات وقت بگذارید.

انواع مختلف بیماری های رایج طیور

آنفولانزای مرغی

آنفولانزای پرندگان (AI) یک بیماری تنفسی پرندگان است. ویروس‌های هوش مصنوعی می‌توانند مرغ‌ها، بوقلمون‌ها، قرقاول‌ها، بلدرچین‌ها، اردک‌ها، غازها و مرغ‌های هندی و همچنین طیف گسترده‌ای از پرندگان دیگر را آلوده کنند. به نظر می رسد پرندگان آبزی مهاجر یک مخزن/میزبان طبیعی برای ویروس های هوش مصنوعی هستند. ویروس های آنفلوانزای نوع A بر اساس شدت بیماری که ایجاد می کنند طبقه بندی می شوند. بر اساس شدت بیماری که در پرندگان ایجاد می کنند، ویروس های هوش مصنوعی را می توان به دو دسته کم بیماری زا و بسیار بیماری زا طبقه بندی کرد.

آنفلوانزای پرندگان با بیماری زایی کم (LPAI) : اکثر سویه های AI به عنوان LPAI طبقه بندی می شوند و علائم بالینی کمی در پرندگان آلوده ایجاد می کنند. پرندگان مبتلا به LPAI ممکن است سالم و بدون علائم بیماری به نظر برسند. با این حال، LPAI می تواند علائم بالینی خفیفی مانند تورم خفیف صورت و برخی علائم تنفسی ایجاد کند. LPAI تحت نظارت است زیرا دو سویه LPAI – سویه های H5 و H7 – می توانند به اشکال بسیار بیماری زا جهش پیدا کنند.

آنفولانزای پرندگان بسیار بیماری زا (HPAI) : این یک شکل بسیار عفونی و کشنده از بیماری است که پس از ایجاد، می تواند به سرعت از پرنده ای به پرنده دیگر یا گله ای به گله دیگر گسترش یابد. یک گرم (تقریباً یک چهارم یک بسته قند) کود آلوده می تواند حاوی ویروس کافی برای آلوده کردن 1 میلیون پرنده باشد. HPAI به طور معمول باعث بیماری شدید با تلفات مرگ و میر بالا می شود.

نحوه انتشار هوش مصنوعی: ویروس‌های هوش مصنوعی عمدتاً از طریق تماس مستقیم بین پرندگان سالم و آلوده از طریق ترشحات تنفسی و مدفوع پخش می‌شوند. این بیماری می تواند از طریق:

قرار گرفتن طیور در معرض پرندگان آبزی وحشی
حرکت غیرقانونی بین المللی پرندگان
جابجایی افراد و تجهیزات کشاورزی
قاچاق مرغ و فرآورده های طیور
تجهیزات آلوده طیور (مانند قفس و جعبه، کود، وسایل نقلیه و تخت تخم مرغ) و افرادی که لباس یا کفش آنها با ویروس تماس پیدا کرده است.
تماس مستقیم پرنده با پرنده

بیشتر بخوانید: دستگاه پرکن مرغ

دوره بقای ویروس هوش مصنوعی: ویروس‌های HPAI می‌توانند در دماهای متوسط برای چندین هفته در محیط زنده بمانند و می‌توانند به طور نامحدود در مواد منجمد زنده بمانند. ویروس را می توان با کم آبی یا نور خورشید از بین برد.

علائم بالینی HPAI:

مرگ ناگهانی بدون علائم بالینی
کمبود انرژی و اشتها
کاهش تولید تخم‌مرغ و/یا تخم‌های با پوسته نرم یا بدشکل
تورم سر، پلک ها، شانه، سر و پاها
تغییر رنگ بنفش واتل ها، شانه ها و پاها
ترشحات بینی، سرفه و عطسه
عدم هماهنگی
اسهال

بیماری عجیب و غریب نیوکاسل

بیماری عجیب و غریب نیوکاسل (END) یک بیماری ویروسی مسری و کشنده است که همه گونه های پرندگان را تحت تاثیر قرار می دهد. این یکی از عفونی ترین بیماری های طیور در جهان است. END آنقدر کشنده است که بسیاری از پرندگان بدون نشان دادن هیچ نشانه ای از بیماری می میرند. در گله های طیور واکسینه نشده، میزان مرگ و میر تقریباً 100 درصد می تواند رخ دهد و END حتی در طیور واکسینه شده نیز می تواند باعث مرگ شود. علاقه مندان به طیور و صاحبان پرندگان خانگی باید مراقب باشند زیرا پرندگانی که به طور غیرقانونی به ایالات متحده قاچاق می شوند توسط وزارت کشاورزی ایالات متحده قرنطینه و آزمایش نمی شوند و بنابراین ممکن است حامل ویروس END باشند.

چگونه END گسترش می یابد:

در درجه اول از طریق تماس مستقیم بین پرندگان سالم و ترشحات بدن پرندگان آلوده که در بدو تولد با استفاده از دستگاه جوجه کشی مناسب میتوان از این امر تا حدودی جلوگیری کرد.
به سرعت در میان پرندگانی که در سلول نگهداری می شوند، مانند جوجه ها و بوقلمون های تجاری پرورش یافته
از طریق قرار گرفتن در معرض مواد حامل ویروس که روی کفش، لباس، تجهیزات و وسایل نقلیه جمع آوری شده است

دوره بقای ویروس END: ویروسی که باعث END می شود می تواند چندین هفته در محیط گرم و مرطوب زنده بماند. این محیط می تواند پر پرندگان، کود و مواد دیگر باشد. یخ زده، ویروس می تواند برای دوره های بسیار طولانی زنده بماند. با این حال، به سرعت در اثر کم آبی یا نور خورشید از بین می رود.

علائم بالینی پایان