شناخت بیماری وبای طیور بسیار ضروریست چراکه بیماری وبا طیور یک بیماری جدی و بسیار مسری است که توسط باکتری Pasteurella multocida در طیفی از گونه های پرندگان از جمله جوجه ها، بوقلمون ها و پرندگان آبی ایجاد می شود (ترتیب افزایش حساسیت). این بیماری در سراسر جهان مشاهده شد و یکی از اولین بیماری های عفونی بود که توسط لوئی پاستور در سال 1880 شناسایی شد.
بیماری وبای طیور چیست؟
این بیماری می تواند از سپتی سمی حاد تا عفونت های مزمن و موضعی متغیر باشد و عوارض و مرگ و میر ممکن است تا 100٪ باشد. مسیر عفونت دهانی یا بینی است که از طریق ترشحات بینی، مدفوع، خاک آلوده، تجهیزات و افراد منتقل می شود. دوره کمون معمولا 5-8 روز است.
این باکتری به راحتی توسط عوامل محیطی و مواد ضدعفونی کننده از بین می رود، اما ممکن است برای مدت طولانی در خاک باقی بماند. مخازن عفونت ممکن است در گونه های دیگر مانند جوندگان، گربه ها و احتمالا خوک ها وجود داشته باشد.
عوامل مستعد کننده عبارتند از عفونت های با تراکم بالا و همزمان مانند ویروس های تنفسی.
بیشتر بخوانید : تجهیزات مرغداری صنعتی
نشانه های بیماری وبای طیور
- دلتنگی.
- پرهای ژولیده.
- از دست دادن اشتها.
- اسهال
- سرفه کردن
- ترشحات بینی، چشمی و دهان.
- واتل و صورت متورم و سیانوتیک.
- مرگ ناگهانی.
- مفاصل متورم.
- لنگش.
ضایعات پس از مرگ بیماری وبای طیور
- گاهی اوقات هیچ، یا محدود به خونریزی در چند محل است.
- التهاب روده.
- پریتونیت زرده
- هپاتیت کانونی
- ذات الریه چرکی (به ویژه بوقلمون ها).
- سلولیت صورت و گلوچه.
- آرتریت چرکی.
- ریه هایی با ظاهر یکپارچه صورتی “پخته” در بوقلمون ها.
تشخیص بیماری وبای طیور
اسمیر قالب گیری، جداسازی (کشت هوازی روی تریپتیکاز سویا یا آگار خون، کلنی هایی تا 3 میلی متر در 24 ساعت ایجاد می کند – بدون رشد در McConkey)، با آزمایش های بیوشیمیایی تأیید شد.
از مریضی، ویروسی سپتی سمیک و سایر بیماری های باکتریایی که ناشی از استفاده از دستگاه عفونی جوجه کشی یا پر کن مرغ است متمایز شود.
سولفونامیدها، تتراسایکلین ها، اریترومایسین، استرپتومایسین، پنی سیلین. این بیماری اغلب پس از قطع دارو عود می کند و نیاز به درمان طولانی مدت یا دوره ای دارد.
جلوگیری از بیماری وبای طیور
امنیت زیستی، کنترل خوب جوندگان، بهداشت، باکتری ها در هفته 8 و 12، واکسن خوراکی زنده در هفته 6.
