تهویه سالن جوجه های گوشتی

تهویه سالن جوجه های گوشتی یک ابزار کلیدی در دستیابی به پتانسیل ژنتیکی گله های جوجه های گوشتی است و سیستم های چند منظوره به طور فزاینده ای محبوب هستند، مانند سیستم هایی که دارای حالت تهویه تونلی برای کمک به غلبه بر اثرات دماهای اضافی هستند.

یک سیستم تهویه سالن جوجه های گوشتی باید عملکرد پرندگان را در طول سال، صرف نظر از فصل، ممکن کند. باید بتواند دمای داخل خانه و کیفیت هوا را حفظ کند و همچنین هزینه گرمایش در زمستان و استرس گرمایی در تابستان را به حداقل برساند.

منطقه حرارتی یک پرنده گوشتی در طول چرخه زندگی خود تغییر می کند و در تلاش برای حفظ پرندگان در محدوده دمایی نسبتاً باریکی که در آن عملکرد بهینه حاصل می شود، ممکن است حالت های مختلف تهویه لازم باشد.

نقطه شروع در به دست آوردن بهترین نتیجه از یک سیستم تهویه، اطمینان از اینکه سیستم به درستی طراحی، تجهیز و نصب شده است تا به بهترین وجه با شرایط هدف و محیط سازگار باشد. سیستم تهویه ای که به درستی طراحی و اجرا نشده باشد، کار پرورش دهنده را دشوارتر می کند و می تواند عملکرد را به خطر بیاندازد.

مشترک در تمام مراحل هر سیستم تهویه خانه است و احتمالا مهم ترین معیار در هر سیستم تهویه موفق خانه هوابند است. هرچه هوای خانه بیشتر باشد، کنترل بیشتری روی سیستم تهویه، نحوه کارکرد و نحوه استفاده از آن بیشتر می شود و شرایط محیطی تاثیر کمتری بر شرایط داخلی خواهد داشت.

در کنار هوابندی، نیاز به ساختمانی با عایق بندی مناسب است. هرچه بتوان تأثیر شرایط محیطی را در داخل خانه کاهش داد، محیط داخلی را بهتر می توان حفظ کرد.

شروع خوب جوجه ها کلید یک گله موفق است. دوره پرورش با حفظ کیفیت و درجه حرارت هوا، به حداقل رساندن نوسانات دما و از بین بردن پیش نشینی جوجه ها مشخص می شود.

فن ها با یک تایمر چرخه کار می کنند و مدیریت خوب ورودی هوا برای حفظ شرایط قابل قبول خانه ضروری است. ورودی ها باید به طور مساوی باز شوند، به طور مساوی توزیع شوند و در فشار منفی صحیح تنظیم شوند تا اطمینان حاصل شود که هوا را از پرندگان به سمت قله سقف هدایت می کنند. این امر باعث می شود هوای ورودی قبل از رسیدن به پرندگان با هوای گرم خانه مخلوط شود (شکل 1).

خانه ها نه تنها باید به ظرفیت گرمایش کافی مجهز باشند، بلکه گرما باید به طور مناسب پخش شود تا دمای کافی و یکنواخت را در کل منطقه پرورش جوجه آوری فراهم کند.

با بالا رفتن دمای خانه از نقطه تعیین شده هدف، تمرکز از گرم کردن خانه و ارائه حداقل تهویه به حذف گرما از خانه به منظور راحت نگه داشتن پرندگان تغییر می کند. گاهی اوقات اهمیت این مرحله از تهویه کمتر تخمین زده می شود زیرا شرایط محیط و خانه در حال گرم شدن است و در برخی مواقع تمرکز خیلی سریع به سمت خنک نگه داشتن پرندگان تغییر می کند.

به خاطر داشته باشید که حتی در هوای گرم، پرندگان در صورت قرار گرفتن زودهنگام در معرض حرکت بیش از حد هوا ممکن است سرد شوند (استرس). بنابراین، مرحله انتقالی، قبل از رفتن به سیستم تهویه هوای گرم، مرحله ای است که حجم زیادی از هوا مورد نیاز است، اما همچنان بدون ایجاد حرکت هوا در پرندگان.

در خانه‌های دارای تهویه تونل، این به معنای استفاده از برخی فن‌های تونلی همراه با حداقل فن‌های تهویه، ورود هوا از طریق ورودی‌های دیواره جانبی، بسته نگه داشتن ورودی تونل است (شکل 2). ظرفیت ورودی دیواره جانبی باید با ظرفیت فن با ورودی های تنظیم شده در فشار منفی صحیح مطابقت داشته باشد و هوا را به سمت قله پشت بام هدایت کند، درست مانند حداقل تهویه.

در حالی که تهویه تونلی ممکن است موثرترین وسیله برای خنک نگه داشتن پرندگان در هوای گرم باشد، استفاده نادرست از این سیستم می تواند برای پرندگان بسیار مضر باشد. ترکیبی از دمای هوا، رطوبت نسبی، سرعت هوا و سن پرنده درجات مختلفی از اثر خنک کننده (سرد باد) را روی پرندگان ایجاد می کند (شکل 3). سرمای باد را نمی توان با دماسنج های حباب خشک یا با پروب های کنترل کننده معمولی اندازه گیری کرد.

بنابراین، هنگام استفاده از تهویه تونلی، تصمیم گیری در مورد تعداد فن هایی که باید در هر زمان مشخصی کار کنند باید بر اساس آنچه هزاران «دماسنج» ساکن در خانه به شما می گویند باشد، نه بر اساس خواندن روی یک دماسنج یا کنترلر لامپ خشک. نمایش دادن.

در جاهایی که تهویه تونلی در خانه‌های موجود بهسازی می‌شود، اطمینان حاصل کنید که طراحی صحیح است، و اجازه می‌دهد تعداد صحیح فن‌ها سرعت هوای مورد نظر را ایجاد کنند، با انتخاب فن‌ها در فشار کاری واقعی. در صورت استفاده، سطح پد خنک کننده باید با ظرفیت فن کارکرد مطابقت داشته باشد. لنت ها باید روی خانه سگ نصب شوند. توجه ویژه ای به سیستم بسته شدن ورودی تونل مورد استفاده داشته باشید.

خواه این پرده، درب ورودی تونل یا هر سیستم دیگری باشد، اطمینان حاصل کنید که وقتی این ورودی بسته می شود، یک مهر و موم بدون هوا ایجاد می کند. ورودی تونل یک ورودی طولانی است و اگر به طور موثر آب بندی نشود، نشت هوای سرد می تواند تأثیر منفی بر ناحیه قابل توجهی از خانه در هنگام تلاش برای اجرای تهویه حداقل فشار منفی داشته باشد.

هنگامی که شرایط به حدی گرم می شود که سرمای باد دیگر نمی تواند پرندگان را راحت نگه دارد، باید خنک کننده تبخیری (اسپری یا خنک کننده پد) معرفی شود.

استفاده و مدیریت هر شکلی از سرمایش تبخیری مستلزم آگاهی و درک رطوبت نسبی و چگونگی تأثیر آن بر سیستم خنک کننده داخلی (تبخیری) خود پرندگان ( نفس نفس زدن) است.

رطوبت نسبی باید در هر خانه ای که از خنک کننده تبخیری استفاده می شود اندازه گیری شود. یک دستورالعمل کلی این است که وقتی رطوبت نسبی داخل خانه از 70 تا 80 درصد بیشتر شد، سیستم های خنک کننده را خاموش کنید.